عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 17

1. شب تا سحر کنم عجز، تا بوسم آستان را

2. آخر سپارشی کن، بی درد پاسبان را

3. کین را به مهر مفروش ای عشق دوست دشمن

4. زین بهترک فرا گیر یاران خرده دان را

5. تا کی فروشم آخر بی سود گوهر مهر

6. هر چند گفته باشم من دوستم زیان را

7. من بلبل بهشتم اما درین گلستان

8. در روز بد نهادم بنیاد آشیان را

9. پروای کشتنم نیست اما به موسم گل

10. آب و هوای گلشن آتش کند جهان را

11. بشنو ترانه ی عشق ای بلبل بلاغت

12. بیدار ساز گوشت در خواب کن زبان را

13. عشقم ببست و افکند در پیش درد و محنت

14. سلطان شکار لاغر بخشد ملازمان را

15. عرفی نکرد صیدی در دشت معرفت لیک

16. بنشاند پر به ناوک، بر بسته زه کمان را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
* زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند
شعر کامل
حافظ
* من بر سرآنم که به زلف تو زنم دست
* تا سنبل زلف تو چه سرداشته باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ظالم به ظلم خویش گرفتار می شود
* از پیچ و تاب نیست رهایی کمند را
شعر کامل
صائب تبریزی