غزل شمارهٔ 270
1. کاش آن کسان که منعم از آن تند خو کنند
2. صد دل نموده وام و نیم نگاهی به او کنند
3. این تشنگی به جام و قدح کم نمی شود
4. با ساقیان بگو که فکر سبو کنند
5. این است التماس که ما را پس از وفات
6. رندان باده نوش به می شست و شو کنند
7. نازم به غمزه اش که ز شوق خدنگ او
8. آسودگان حیات دگر آرزو کنند
9. عرفی چه بیم داری از آسیب دلبران
10. بگذار تا به جان تو ناخن فرو کنند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده