عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 278

1. دلم در عاشقی با زخم زهر آلود می گردد

2. که از دنبال درد آوارهٔ بهبود می گردد

3. به مرهم کلفتی نو می شود، هر گه که می بینم

4. که داغ سینهٔ پروانه آتش سود می گردد

5. ز طالع تا قیامت برگ غم دارم ، ولی داغم

6. که گردون در زمان کامرانی بود می گردد

7. نگاه تلخ کامان دور دار از لعل او ، یارب

8. که آب زندگی ناگاه زهرآلود می گردد

9. ندانم از کدامین باده مستی می کند عرفی

10. که ناکامی طلب در کعبهٔ مقصود می گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اشک اگر پای شفاعت نگذارد به میان
* که جدا می کند از هم دو صف مژگان را؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل را ز قید جسم رها می کنیم ما
* این دانه را ز کاه جدا می کنیم ما
شعر کامل
صائب تبریزی
* هیچ دانی که چرا پسته چنان می‌خندد
* زانکه گفتم که بدان پسته دهن می‌مانی
شعر کامل
خواجوی کرمانی