عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 281

1. بنازم شیشهٔ می را ، که خوش مستانه می گرید

2. سری خم کرده و در دامن پیمانه می گرید

3. کسی کش کام دل شدآشنای لذت ماتم

4. چنان گر نوحه سازی گرید، از افسانه می گرید

5. دل خود را به آن خوش می کند، حسرت کش دنیا

6. که با خلق جهان در یک مصیبت می گرید

7. کسی کز وادی عقل و جنون بیرون کشد خود را

8. نه در معموره می خندد، نه در ویرانه می گرید

9. مگر آمیزش پاکیزه دارد مهر محبوبان

10. که شمع اندر میان خنده و پروانه می گرید

11. کسی کو شیشه ای خالی کند ، تا پر شود چشمش

12. اگر با ما کشد ساغر، به یک پیمانه می گرید

13. جهان درمردن دل ، گریه و سوز است ، عرفی را

14. که گویی در عزای عاشق جانانه می گرید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سهیل اشک من پرورده آن سیب زنخدان را
* خورد خونها چمن پیرا، نهالی تا ثمر گیرد
شعر کامل
حزین لاهیجی
* صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی
* ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد
شعر کامل
حافظ
* با همه مشک‌فشانی نتواند سنبل
* که خم زلف تو را بیند و تابی نزند
شعر کامل
هلالی جغتایی