عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 351

1. آن کس که مرا با دل غمناک بر آورد

2. نتواندم از بوتهٔ غم پاک بر آورد

3. آن نشأیِ شوخی که بر آورد گل از شاخ

4. چون لاله مرا با جگر چاک بر آورد

5. دود دلم از چشم بداندیش نهان است

6. با آن که سر از روزن افلاک بر آورد

7. ذاتش هم خود روست، از آن غیرت معشوق

8. در بر رخ نظارهٔ ادراک بر آورد

9. آن گنج که جوید ز ملایک دل عرفی

10. از عرش فرود آمد و از خاک بر آورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اول از بدگویی مردم دهن را پاک کن
* بعد ازان بر گوشه دستار خود مسواک زن
شعر کامل
صائب تبریزی
* ما سبکروحان به بوی سیب غبغب زنده ایم
* سبزه ما آب از چاه زنخدان می کشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ضرورتست که عهد وفا به سر برمت
* و گر جفا به سر آید هزار چندینم
شعر کامل
سعدی