عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 353

1. کی دلم شاد از می ناب و نوای نی شود

2. آن که از غم شاد گردد، شاد ازین ها کی شود

3. هر که را سیماب غفلت ریخت آسایش به گوش

4. کی دلش را چشم باز از نعرهٔ یا حی شود

5. گر دو رهرو متفق گردند در راه خطر

6. کاروانی جمع گردد، چون دو منزل طی شود

7. زاهد بیهوده گو را مانع از هذیان مشو

8. گوش کن تا بر سر دستان روم و ری شود

9. آن که جوید سربلندی از مصیبت های عشق

10. مشت خاکی بر سرش ریزم که تاج کی شود

11. از نگاه گرم دشنامِ لبِ می گون او

12. نوش بر لب زهر گردد، زهر در دل می شود

13. زین که خواهد محو شد عرفی، ز دندان لب ببند

14. می شود محو این ترنم ها، ولی تا کی شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بنفشه پیش نیلوفر درآمد که مبارک باد
* که زردی رفت و خشکی رفت و عمر پایدار آمد
شعر کامل
مولوی
* همان بهتر که لیلی در بیابان جلوه گر باشد
* ندارد تنگنای شهر، تاب حسن صحرایی
شعر کامل
صائب تبریزی
* جفا می‌کن جفایت جمله لطف است
* خطا می‌کن خطای تو صواب است
شعر کامل
مولوی