لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 379

1. حاشا که برق حسن بود عشق سوز

2. برق است حسن، شعله گداز و بهانه سوز

3. تا کی بهانه گیری و آسودگی، که هست

4. ناموس درد پرور و صدها بهانه سوز

5. در مزرع جهان مفشان دانهٔ امید

6. زین دشت برگذر که زمینی است دانه سوز

7. گفتی چه طایر است دل سینه دشمنت

8. آتش به خویش در زده و آشیانه سوز

9. در خرمن زمانه زنم آتش از فغان

10. شوق تو جان گداز من و من زمانه سوز

11. چون سیل آتش آمده ام، مست اشتیاق

12. کز بوسه های گرم شود آستانه سوز

13. عرفی مجو نهایت ایام دوستی

14. دریای آتش است محبت، کرانه سوز


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سپید و سیاهست هر دو زمان
* پس یکدگر تیز هر دو دوان
شعر کامل
فردوسی
* عجب مدار که سعدی به یاد دوست بنالد
* که عشق موجب شوقست و خمر علت مستی
شعر کامل
سعدی
* پروانه بر آتش زند از بهرتو خود را
* ای شمع تو هم حرمت پروانه نگه دار
شعر کامل
وحشی بافقی