عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 407

1. از بس که بود جان، دم رفتن نگرانش

2. هر گام اجل می کشد از رحم عنانش

3. این بخت که افسانهٔ عشق تو شنیدست

4. در شور قیامت بود این خواب گرانش

5. دل مسند شاهی است که صد دلبر کنعان

6. در مملکت حسن بود دست نشانش

7. زحمت مکش ای خضر که از بیم ملامت

8. الماس بسایند به لب تشنه لبانش

9. در سینهٔ مخمور وصالت نتوان یافت

10. زخمی که ز خمیازه توان بست دهانش

11. فریاد که هر غم که رسد بر در هستی

12. جان های شهیدان تو گیرند عنانش

13. عرفی لب غماز چه بندی که بود عشق

14. رازی که به گفتن نتوان کرد عیانش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به بزمگاه چمن رو که خوش تماشایی است
* چو لاله کاسهٔ نسرین و ارغوان گیرد
شعر کامل
حافظ
* دلت گر به راه خطا مایلست
* ترا دشمن اندر جهان خود دلست
شعر کامل
فردوسی
* غیبت نکرده‌ای که شوم طالب حضور
* پنهان نگشته‌ای که هویدا کنم تو را
شعر کامل
فروغی بسطامی