لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 446

1. به سهو ار توبه از می کردم و دیر مغان بستم

2. کسی کو بازم آرد بر سر خم از جهان رستم

3. به فتراکم ببندد عشق و گوید دست و پا کم زن

4. که من بسیار از این صید زبون در خاک و خون کشتم

5. ردای عافیت بس خام باف است، آتشی در زن

6. که من زین پنبه عمری رشنه و زنار می رشتم

7. سراسر کامم و در چشمهٔ لذت فرو رفتم

8. سراسر ریشم و در پنبهٔ الماس آعشتم

9. نه طوبی داشت سرسبزی ، نه کوثر داشت نمناکی

10. که من دز شعله زار سینه تخم ناله می کشتم

11. تماشای جمال حور و غلمانم کجا باشد

12. مرا آیینه ای باید که بینم تا چه حد زشتم

13. به گوشم کاتب اعمال گوید عرفی انصافی

14. که ننوشتم ثوابی، در گنه صد لوح شستم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* لب به هر طعمه میالای که دندان شکند
* بر سر خوان فرومایه ز پالودۀ قند
شعر کامل
جامی
* با چنین زلف و رخش بادا نظربازی حرام
* هر که روی یاسمین و جعد سنبل بایدش
شعر کامل
حافظ
* چون قمری از این رشک ننالد به چمن ها
* کاین اشک روان را به من آن سرو روان داد
شعر کامل
فروغی بسطامی