پروین اعتصامی_دیوانمثنوی,تمثیل و مقطع (فهرست)

شمارهٔ 110-کارگاه حریر

1. به کرم پیله شنیدم که طعنه زد حلزون

2. که کار کردن بیمزد، عمر باختن است

3. پی هلاک خود، ای بیخبر، چه میکوشی

4. هر آنچه ریشته‌ای، عاقبت ترا کفن است

5. بدست جهل، به بنیاد خویش تیشه زدن

6. دو چشم بستن و در چاه سرنگون شدن است

7. چو ما، برو در و دیوار محکم کن

8. مگرد ایمن و فارغ، زمانه راهزن است

9. بگفت، قدر کسی را نکاست سعی و عمل

10. خیال پرورش تن، ز قدر کاستن است

11. بخدمت دگران دل چگونه خواهد داد

12. کسی که همچو تو، دائم بفکر خویشتن است

13. بدیگ حادثه، روزی گرم بجوشانند

14. شگفت نیست، که مرگ از قفای زیستن است

15. بروز مرگم، اگر پیله گور گشت و کفن

16. بوقت زندگیم، خوابگاه و پیرهن است

17. مرا بخیره نخوانند کرم ابریشم

18. بهر بساط که ابریشمی است، کار من است

19. ز جانفشانی و خون خوردن قبیلهٔ ماست

20. پرند و دیبهٔ گلرنگ، هر کرا بتن است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خروشید و جوشید و برکند خاک
* ز نعلش زمین شد همه چاک چاک
شعر کامل
فردوسی
* دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
* واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
شعر کامل
حافظ
* نه چمن شکوفه‌ای رست چو روی دلستانت
* نه صبا صنوبری یافت چو قامت بلندت
شعر کامل
سعدی