شمارهٔ 1-برق نگاه
1. به روی سیل گشادیم راه خانهٔ خویش
2. به دست برق سپردیم آشیانهٔ خویش
3. مرا چه حد که زنم بوسه آستین ترا
4. همین قدر تو مرانم ز آستانهٔ خویش
5. به جز تو کز نگهی سوختی دل ما را
6. به دست خویش که آتش زند به خانهٔ خویش
7. مخوان حدیث رهایی که الفتی است مرا
8. به ناله سحر و گریه شبانهٔ خویش
9. ز رشک تا که هلاکم کند به دامن غیر
10. چو گل نهد سر و مستی کند بهانهٔ خویش
11. رهی به ناله دهی چند دردسر ما را؟
12. بمیر از غم و کوتاه کن فسانهٔ خویش
بعدی
هیچ نظری ثبت نشده