لینک اشتراک گذاری
کپی شد
رشیدالدین وطواط_دیوانقصیده ها
قصیده شمارهٔ 31 - در مدح خاقان کمال الدین : ای آنکه حضرت تو بقدر آسمان شدست
قصیده شمارهٔ 32 - در مدح اتسز خوارزمشاه : ای آنکه روزگار بطبعت مسخرست
قصیده شمارهٔ 33 - هم در مدح اتسز گوید : خدایگانا ، تیغ تو صورت ظفرست
قصیده شمارهٔ 34 - نیز در مدح اتسز خوارزمشاه : شها ، قدر تو از فلک برترست
قصیده شمارهٔ 35 - در مدح علاء الدوله ابوالمظفر اتسز : نه رخست آن ، که زهره و قمرست
قصیده شمارهٔ 36 - در مدح سید طاهر علوی : آنی ، که حشمت تو در ایام ظاهرست
قصیده شمارهٔ 37 - در مدح خاقان ارسلان خان کمال الدین ابو القاسم محمود : رایت شرع و ملک منصورست
قصیده شمارهٔ 38 - در مدح اتسز خوارزمشاه : خوارزمشاه بر همه شاهان مقدمست
قصیده شمارهٔ 39 - در وصف بلخ و مدح سید ضیاء الدین : فدای بلخ دل من،که روضهٔ ارمست
قصیده شمارهٔ 40 - در مدح ملک اتسز : دیدار تو ، ای جان جهان ، راحت جانست
قصیده شمارهٔ 41 - در مدح وزیر ثقة الدین : صدر ثقة الدین کنف خلق جهانست
قصیده شمارهٔ 42 - در مدح وزیر ضیاء الدین عراق بن جعفر : ای آنکه رخت بهار چینست
قصیده شمارهٔ 43 - در مدح علاء الدوله اتسز : بزینت باغ چون خلد برینست
قصیده شمارهٔ 44 - نیز در مدح اتسز گوید : در زلف تو ، ای نگار ، تابیست
قصیده شمارهٔ 45 - در ستایش شمس‌الدین وزیر : جمال‌الملک شمس‌الدین جهانیست
قصیده شمارهٔ 46 - در مدح سید مجدالدین گوید : ای آنکه بی‌تو هیچ نظامی جهان نداشت
قصیده شمارهٔ 47 - در مدح اتسز خوارزمشاه : هرچه جز معشوق و می از آن کران باید گرفت
قصیده شمارهٔ 48 - در مدح علاءالدوله اتسز : بیاد شاه جهان عالم افتخار گرفت
قصیده شمارهٔ 49 - در مدح شمس الدین وزیر : کریمی ، که رسم معلی نهاد
قصیده شمارهٔ 50 - در مدح اتسز خوارزمشاه : چون بر وزد بچهرهٔ تو ، ای نگار ، باد
قصیده شمارهٔ 51 - در مدح ملک اتسز : خسروا ، چون تو آسمان نارد
قصیده شمارهٔ 52 - هم در مدح اتسز گوید : شاها ، بپایگاه تو کیوان نمی رسد
قصیده شمارهٔ 53 - نیز در ستایش اتسز می گوید : چمن باغ پر ثریا شد
قصیده شمارهٔ 54 - هم در مدح اتسز گوید : لوای دولت و ملت کنون مظفر شد
قصیده شمارهٔ 55 - در مدح علاءالدوله اتسز : چون علاء دولت و دین دروغا خنجر کشد
قصیده شمارهٔ 56 - در مدح کمال‌الدین محمود خان : ای بعزم تو فتح را پیوند
قصیده شمارهٔ 57 - در مدح ملک اتسز : ای تو بر آزادگان عصر خداوند
قصیده شمارهٔ 58 - در مدح اتسز : رفت آن نگار و عشق آن نگار ماند
قصیده شمارهٔ 59 - و هم در ستایش اتسز گوید : ای آنکه در جهان ز تو سری نهان نماند
قصیده شمارهٔ 60 - هم در مدح اتسز : شاها ، ز زخم تیغ تو گردون حذر کند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سخن را روی گرم از قید خاموشی برون آرد
* سپند از آتش سوزان بلند آواز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز پرده ناله حافظ برون کی افتادی
* اگر نه همدم مرغان صبح خوان بودی
شعر کامل
حافظ
* زان می که داد حسن و لطافت به ارغوان
* بیرون فکند لطف مزاج از رخش به خوی
شعر کامل
حافظ