لینک اشتراک گذاری
کپی شد
رشیدالدین وطواط_دیوانقصیده ها
قصیده شمارهٔ 61 - نیز در مدح اتسز : تویی که صبح عدو هیبت تو شام کند
قصیده شمارهٔ 62 - نیز در مدح اتسز گوید : شاها ، فلک عدوی ترا در عنا فگند
قصیده شمارهٔ 63 - در مدح خاقان ارسلان خاقان کما الدین ابوالقاسم محمود و شکر کنیزکان که بوی داده : آفتاب جلال و عالم جود
قصیده شمارهٔ 64 - ایضاً در مدح خاقان کمال الدین محمود : زهی ! جمال ترا آفتاب کرده سجود
قصیده شمارهٔ 65 - نیز در مدح خاقان کمال الدین محمود : کمال دولت و دین صورت شجاعت وجود
قصیده شمارهٔ 66 - در مدح اتسز : ای آنکه از خصال تو قدر هدی فزود
قصیده شمارهٔ 67 - هم در مدح اتسز : تویی ، شها ، که نظیر تو در جهان نبود
قصیده شمارهٔ 68 - هم در مدح ملک اتسز گوید : جانا، دلم ز فرقت تو خون همی شود
قصیده شمارهٔ 69 - نیز در ستایش اتسز : شاهی، که قدر او ز ثریا نشان دهد
قصیده شمارهٔ 70 - در مدح اتسز خوارزمشاه : بهار باز جهان را همی بیاراید
قصیده شمارهٔ 71 - در مدح شمس‌الدین وزیر : جز مکارم زشمس دین ناید
قصیده شمارهٔ 72 - در مدح اتسز : تویی ، شها ، که بتو چرخ را نیاز آید
قصیده شمارهٔ 73 - در ستایش مجد الدین علی بن جعفر رئیس شرق صدر خراسان : عجل مجد دین ، صدر آل پیمبر
قصیده شمارهٔ 74 - ذوقافتین در مدح ملک اتسز : ای از مکارم تو شده در جهان خبر
قصیده شمارهٔ 75 - قصیدۀ ذو بحرین در مدح علاء الدوله اتسز خوارزمشاه : ای در تو مقصد اهل هنر
قصیده شمارهٔ 76 - در مدح اتسز : ای رایت مبارک تو آیت ظفر
قصیده شمارهٔ 77 - نیز در مدح اتسز گوید در بازگشت از جنگ ماوراء النهر : ای ز آب تیغ تو تازه ریاحین ظفر
قصیده شمارهٔ 78 - در مدیحه گوید : ای زگفتار تو پرداخته آیات هنر
قصیده شمارهٔ 79 - در مدح اتسز خوارزمشاه : ببرد از من بناگاهان هوای مهر آن دلبر
قصیده شمارهٔ 80 - در تهنیت ولادت دو فرزند ملک اتسز : بر آمد ز چرخ معالی دو اختر
قصیده شمارهٔ 81 - در مدح اتسز : جهان ظفر پادشا بو المظفر
قصیده شمارهٔ 82 - هم در مدح اتسز گوید : رایت شهریار دین گستر
قصیده شمارهٔ 83 - هم در مدح اتسز گوید : علاء دولت خوارزمشاه دین پرور
قصیده شمارهٔ 84 - نیز در مدح اتسز : مایهٔ نصرت ، آفتاب ظفر
قصیده شمارهٔ 85 - هم در مدح اتسز گوید : امروز شد صحیفهٔ اقبال پر نگار
قصیده شمارهٔ 86 - نیز در مدح اتسز گوید : ای بسته و گشاده بسی دشمن و حصار
قصیده شمارهٔ 87 - هم در مدح اتسز و تهنیت ورود او به سرای کمال الدین گوید : ای زتیغ بی قرار تو ممالک را قرار
قصیده شمارهٔ 88 - هم در ستایش اتسز : ای زمان را پادشاه و ای زمین را شهریار
قصیده شمارهٔ 89 - در فتح جند و مدح علاء الدوله نصرت دین ابوالمظفر اتسز خوارزمشاه : ای سمن ساق ترک سیم عذار
قصیده شمارهٔ 90 - قصیدۀ مصنوعه در مدح قزل ارسلان (1) : ای ملک را ثنای صدر تو کار

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چنینست رسم سرای کهن
* سرش هیچ پیدا نبینی ز بن
شعر کامل
فردوسی
* دم مرگ چون آتش هولناک
* ندارد ز برنا و فرتوت باک
شعر کامل
فردوسی
* طریق خدمت و آیین بندگی کردن
* خدای را که رها کن به ما و سلطان باش
شعر کامل
حافظ