غزل شمارهٔ 41
1. بیپرده برون میا که بسیار
2. دین و دل و دست رفته از کار
3. در حلقه تار و مار زلفت
4. بس سبحه که شد بدل به زنار
5. در دور دو چشم شوخ و مستت
6. بس گوشه نشین که شد قدح خوار
7. زنهار ز دست دوست گفتن
8. زنهار دگر مگوی زنهار
9. شستیم دو دست خود ز ایمان
10. بستیم میان خود به زنار
11. مطرب دستی به چنگ میزن
12. ساقی پائی به رقص بَردار
13. برقع ز جمال خود برافکن
14. تا سنگ آرد به عشقت اقرار
15. بر مار گذر کنی بگیرند
16. پازهر بجای زهر از مار
17. یک عشوه و صد جهان دل و جان
18. یک شعله و عالمی خس و خار
19. بخرام به مرده و بر انگیز
20. از عظم رمیم جان طیار
21. ما جهد بسی بکار بردیم
22. خود جهد نبرده است در کار
23. تا چند رضی ز بردباری
24. شد از تو خدا ز خلق بیزار
25. بیچاره رضی که مست و حیران
26. دیوانه فتاده بر درت زار
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده