لینک اشتراک گذاری
کپی شد
رودکی_دیوانابیات پراکنده
شمارهٔ 31 : فاخته گون شد هوا ز گردش خورشید
شمارهٔ 32 : با دل پاک مرا جامهٔ ناپاک رواست
شمارهٔ 33 : معذورم دارند، که اندوه و غیشت
شمارهٔ 34 : چه گر من همیشه ستا گوی باشم
شمارهٔ 35 : بودنت در خاک باشد، یافتی
شمارهٔ 36 : ز مهرش مبادا تهی ایچ دل
شمارهٔ 37 : راهی آسان و راست بگزین، ای دوست
شمارهٔ 38 : زین و زان چند بود برکه و مه؟
شمارهٔ 39 : از جود قبا داری پوشیده مشهر
شمارهٔ 40 : بخت و دولت چو پیشکار تواند
شمارهٔ 41 : به تو بازگردد غم عاشقی
شمارهٔ 42 : ایا بلایه، اگر کارت تو پنهان بود
شمارهٔ 43 : گوسپندیم و جهان هست به کردار نغل
شمارهٔ 44 : مرده نشود زنده، زنده بستودان شد
شمارهٔ 45 : فاخته گون شد هوا ز گردش خورشید
شمارهٔ 46 : رخ اعدات از تش نکبت
شمارهٔ 47 : ای جان همه عالم در جان تو پیوند
شمارهٔ 48 : یافتی چون که مال غره مشو
شمارهٔ 49 : دل از دنیا بردار و به خانه بنشین پست
شمارهٔ 50 : هردم که مرا گرفته خاموش
شمارهٔ 51 : چرخ چنینست و بدین ره رود
شمارهٔ 52 : ستاخی برآمد از بر شاخ درخت عود
شمارهٔ 53 : بدان مرغک مانم که همی دوش
شمارهٔ 54 : هر آن کریم که فرزند او بلاده بود
شمارهٔ 55 : ماغ در آبگیر گشته روان
شمارهٔ 56 : برو، ز تجربهٔ روزگار بهره بگیر
شمارهٔ 57 : ماهی دیدی کجا کبودر گیرد؟
شمارهٔ 58 : با درفش کاویان و طاقدیس
شمارهٔ 59 : اگر من زونجت نخوردم گهی
شمارهٔ 60 : مدخلان را رکاب زرآگین

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
* آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود
شعر کامل
حافظ
* با کمال تو فلک یک نقطه است
* با وقار تو زمین یک خردل
شعر کامل
انوری
* مرا در مجلس خوبان سماع انس کی باشد
* که چون سروی برقص آید مرا از رقص وا دارد
شعر کامل
خواجوی کرمانی