سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 136

1. ای دیدنت آسایش و خندیدنت آفت

2. گوی از همه خوبان بربودی به لطافت

3. ای صورت دیبای خطایی به نکویی

4. وی قطره باران بهاری به نظافت

5. هر ملک وجودی که به شوخی بگرفتی

6. سلطان خیالت بنشاندی به خلافت

7. ای سرو خرامان گذری از در رحمت

8. وی ماه درافشان نظری از ره رافت

9. گویند برو تا برود صحبتت از دل

10. ترسم هوسم بیش کند بعد مسافت

11. ای عقل نگفتم که تو در عشق نگنجی

12. در دولت خاقان نتوان کرد خلافت

13. با قد تو زیبا نبود سرو به نسبت

14. با روی تو نیکو نبود مه به اضافت

15. آن را که دلارام دهد وعده کشتن

16. باید که ز مرگش نبود هیچ مخافت

17. صد سفره دشمن بنهد طالب مقصود

18. باشد که یکی دوست بیاید به ضیافت

19. شمشیر ظرافت بود از دست عزیزان

20. درویش نباید که برنجد به ظرافت

21. سعدی چو گرفتار شدی تن به قضا ده

22. دریا در و مرجان بود و هول و مخافت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چه کند بنده که گردن ننهد فرمان را
* چه کند گوی که عاجز نشود چوگان را
شعر کامل
سعدی
* چه محو ناخدا گردیده ای، ای از خدا غافل؟
* ندارد این سفر باد مرادی غیر یاربها
شعر کامل
صائب تبریزی
* اشک خونین نه ز هر آب و گل آید بیرون
* این گل از دامن صحرای دل آید بیرون
شعر کامل
صائب تبریزی