سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 352

1. جانان هزاران آفرین بر جانت از سر تا قدم

2. صانع خدایی کاین وجود آورد بیرون از عدم

3. خورشید بر سرو روان دیگر ندیدم در جهان

4. وصفت نگنجد در بیان نامت نیاید در قلم

5. گفتم چو طاووسی مگر عضوی ز عضوی خوبتر

6. می‌بینمت چون نیشکر شیرینی از سر تا قدم

7. چندان که می‌بینم جفا امید می‌دارم وفا

8. چشمانت می‌گویند لا ابروت می‌گوید نعم

9. آخر نگاهی بازکن وان گه عتاب آغاز کن

10. چندان که خواهی ناز کن چون پادشاهان بر خدم

11. چون دل ببردی دین مبر هوش از من مسکین مبر

12. با مهربانان کین مبر لاتقتلوا صید الحرم

13. خارست و گل در بوستان هرچ او کند نیکوست آن

14. سهلست پیش دوستان از دوستان بردن ستم

15. او رفت و جان می‌پرورد این جامه بر خود می‌درد

16. سلطان که خوابش می‌برد از پاسبانانش چه غم

17. می‌زد به شمشیر جفا می‌رفت و می‌گفت از قفا

18. سعدی بنالیدی ز ما مردان ننالند از الم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
* جای دل‌های عزیز است به هم برمزنش
شعر کامل
حافظ
* آب چشمم مگر از خاک درت چاره شود
* ورنه این سیل پیاپی بکند بنیادم
شعر کامل
فروغی بسطامی
* گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم
* از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان
شعر کامل
حافظ