لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 31 : تو هرچه بپوشی به تو زیبا گردد
رباعی شمارهٔ 32 : نوروز که سیل در کمر می‌گردد
رباعی شمارهٔ 33 : کس عهد وفا چنانکه پروانهٔ خرد
رباعی شمارهٔ 34 : دستارچه‌ای کان بت دلبر دارد
رباعی شمارهٔ 35 : گر باد ز گل حسن شبابش ببرد
رباعی شمارهٔ 36 : کس نیست که غم از دل ما داند برد
رباعی شمارهٔ 37 : هر وقت که بر من آن پسر می‌گذرد
رباعی شمارهٔ 38 : خالی که مرا عاجز و محتال بکرد
رباعی شمارهٔ 39 : چون بخت به تدبیر نکو نتوان کرد
رباعی شمارهٔ 40 : شمع ارچه به گریه جانگدازی می‌کرد
رباعی شمارهٔ 41 : ای باد چو عزم آن زمین خواهی کرد
رباعی شمارهٔ 42 : آن دوست که آرام دل ما باشد
رباعی شمارهٔ 43 : آن را که جمال ماه پیکر باشد
رباعی شمارهٔ 44 : آن را که نظر به سوی هر کس باشد
رباعی شمارهٔ 45 : هر سرو که در بسیط عالم باشد
رباعی شمارهٔ 46 : گر دست تو در خون روانم باشد
رباعی شمارهٔ 47 : بیچاره کسی که بر تو مفتون باشد
رباعی شمارهٔ 48 : آهو بره را که شیر در پی باشد
رباعی شمارهٔ 49 : ما را به چه روی از تو صبوری باشد
رباعی شمارهٔ 50 : مشنو که مرا از تو صبوری باشد
رباعی شمارهٔ 51 : آن خال حسن که دیدمی خالی شد
رباعی شمارهٔ 52 : دانی که چرا بر دهنم راز آمد
رباعی شمارهٔ 53 : روزی نظرش بر من درویش آمد
رباعی شمارهٔ 54 : گفتم شب وصل و روز تعطیل آمد
رباعی شمارهٔ 55 : وقت گل و روز شادمانی آمد
رباعی شمارهٔ 56 : در چشم من آمد آن سهی سرو بلند
رباعی شمارهٔ 57 : در خرقهٔ توبه آمدم روزی چند
رباعی شمارهٔ 58 : گویند مرو در پی آن سرو بلند
رباعی شمارهٔ 59 : کس با تو عدو محاربت نتواند
رباعی شمارهٔ 60 : آنان که پریروی و شکر گفتارند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زان حبه خضرا خور کز روی سبک روحی
* هر کاو بخورد یک جو بر سیخ زند سی مرغ
شعر کامل
حافظ
* به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش
* چنین که حافظ ما مست باده ازل است
شعر کامل
حافظ
* هم ز وصف لبت زبان خجلست
* هم ز زلف تو مشک و بان خجلست
شعر کامل
اوحدی