لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 61 : آن کودک لشکری که لشکر شکند
رباعی شمارهٔ 62 : کس عیب نظر باختن ما نکند
رباعی شمارهٔ 63 : مجنون اگر احتمال لیلی نکند
رباعی شمارهٔ 64 : آن درد ندارم که طبیبان دانند
رباعی شمارهٔ 65 : مردان نه بهشت و رنگ و بو می‌خواهند
رباعی شمارهٔ 66 : هر چند که عیبم از قفا می‌گویند
رباعی شمارهٔ 67 : با دوست به گرمابه درم خلوت بود
رباعی شمارهٔ 68 : من دوش قضا یار و قدر پشتم بود
رباعی شمارهٔ 69 : داد طرب از عمر بده تا برود
رباعی شمارهٔ 70 : سودای تو از سرم به در می‌نرود
رباعی شمارهٔ 71 : من گر سگکی زان تو باشم چه شود؟
رباعی شمارهٔ 72 : چون صورت خویشتن در آیینه بدید
رباعی شمارهٔ 73 : گر تیر جفای دشمنان می‌آید
رباعی شمارهٔ 74 : من چاکر آنم که دلی برباید
رباعی شمارهٔ 75 : این ریش تو سخت زود برمی‌آید
رباعی شمارهٔ 76 : امشب نه بیاض روز برمی‌آید
رباعی شمارهٔ 77 : هرچند که هست عالم از خوبان پر
رباعی شمارهٔ 78 : بستان رخ تو گلستان آرد بار
رباعی شمارهٔ 79 : از هرچه کنی مرهم ریش اولیتر
رباعی شمارهٔ 80 : ای دست جفای تو چو زلف تو دراز
رباعی شمارهٔ 81 : تا سر نکنم در سرت ای مایهٔ ناز
رباعی شمارهٔ 82 : نامردم اگر زنم سر از مهر تو باز
رباعی شمارهٔ 83 : ای ماه شب‌افروز شبستان‌افروز
رباعی شمارهٔ 84 : یا روی به کنج خلوت آور شب و روز
رباعی شمارهٔ 85 : رویی که نخواستم که بیند همه کس
رباعی شمارهٔ 86 : گر بیخبران و عیبگویان از پس
رباعی شمارهٔ 87 : منعم که به عیش می‌رود روز و شبش
رباعی شمارهٔ 88 : نونیست کشیده عارض موزونش
رباعی شمارهٔ 89 : گویند مرا صوابرایان به هوش
رباعی شمارهٔ 90 : همسایه که میل طبع بینی سویش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* فتنه برانگیخت دل خون شهان ریخت دل
* با همه آمیخت دل گر چه جدا می‌رود
شعر کامل
مولوی
* زیر بارند درختان که تعلق دارند
* ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد
شعر کامل
حافظ
* همای بر همه مرغان از آن شرف دارد
* که استخوان خورد و جانور نیازارد
شعر کامل
سعدی