سعدی_مواعظقصیده ها (فهرست)

قصیدهٔ شمارهٔ 31 - در وصف شیراز

1. خوشا سپیده‌دمی باشد آنکه بینم باز

2. رسیده بر سر الله اکبر شیراز

3. بدیده بار دگر آن بهشت روی زمین

4. که بار ایمنی آرد نه جور قحط و نیاز

5. نه لایق ظلماتست بالله این اقلیم

6. که تختگاه سلیمان بدست و حضرت راز

7. هزار پیر و ولی بیش باشد اندر وی

8. که کعبه بر سر ایشان همی کند پرواز

9. به ذکر و فکر و عبادت به روح شیخ کبیر

10. به حق روزبهان و به حق پنج نماز

11. که گوش دار تو این شهر نیکمردان را

12. ز دست ظالم بد دین و کافر غماز

13. به حق کعبه و آن کس که کرد کعبه بنا

14. که دار مردم شیراز در تجمل و ناز

15. هر آن کسی که کند قصد قبةالاسلام

16. بریده باد سرش همچو زر و نقره به گاز

17. که سعدی از حق شیراز روز و شب می‌گفت

18. که شهرها همه بازند و شهر ما شهباز


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
* تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
شعر کامل
سعدی
* ز مستی های شوق آن بلبل شوریده احوالم
* که نشناسد اگر صد بار بیند آشیانش را
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* ای بسا برگ شقایق که دمادم در باغ
* از سرشک من و خوناب جگر می‌روید
شعر کامل
خواجوی کرمانی