سعدی_مواعظقصیده ها (فهرست)

قصیدهٔ شمارهٔ 32 - در لیلةالبراة فرموده‌است

1. شبی چنین در هفت آسمان به رحمت باز

2. ز خویشتن نفسی ای پسر به حق پرداز

3. مگر ز مدت عمر آنچه مانده دریابی

4. که آنچه رفت به غفلت دگر نیاید باز

5. چنان مکن که به بیچارگی فرومانی

6. کنون که چاره به دست اندرست چاره بساز

7. ز عمرت آنچه به بازیچه رفت و ضایع شد

8. گرت دریغ نیامد، بقیت اندر باز

9. چه روزهات به شب رفت در هوا و هوس

10. شبی به روز کن آخر به ذکر و شکر و نماز

11. مگوی شب به عبادت چگونه روز کنم

12. محب را ننماید شب وصال دراز

13. کریم عزوجل غیب‌دان و مطلعست

14. گرش بلند بخوانی و گر به خفیه و راز

15. برآر دست تضرع ببار اشک ندم

16. ز بی‌نیاز بخواه آنچه بایدت به نیاز

17. سر امید فرود آر و روی عجز بمال

18. بر استان خداوندگار بنده‌نواز

19. به نیکمردان یارب که دست فعل بدان

20. ببند بر همه عالم خصوص بر شیراز


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صفای باده روشن ز جوش سینه اوست
* تو چاره ساز خودی آسمان چه خواهد کرد؟
شعر کامل
رهی معیری
* می‌ خواه از آن صنم که بناگوش و زلف او
* کافور مشک پرور و مشک مسلسل است
شعر کامل
امیر معزی
* به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب
* جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است
شعر کامل
حافظ