صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 100

1. با زمین گیری به منزل می رسانم خلق را

2. در بیابان طلب سنگ نشانم خلق را

3. سینه بی کینه ای دارم که چون زنبور شهد

4. می شود شیرین دهان از کسر شانم خلق را

5. می کنند از من تهی پهلو چو تیغ آبدار

6. گر چه از طبع روان، آب روانم خلق را

7. این گرانجانان سزاوار سبکباری نیند

8. ورنه از یک ناله از خود می رهانم خلق را

9. نیست از یوسف به جز حسرت نصیب مفلسان

10. از بهای خویش بر خاطر گرانم خلق را

11. چون شراب تلخ، صائب نیست بی کیفیتی

12. حرف تلخی کز نصیحت می چشانم خلق را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هر آن شب در فراق روی لیلی
* که بر مجنون رود لیلی طویلست
شعر کامل
سعدی
* نازها زان نرگس مستانه‌اش باید کشید
* این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش
شعر کامل
حافظ
* حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب
* جمله می‌داند خدای حال گردان غم مخور
شعر کامل
حافظ