صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 100

1. با زمین گیری به منزل می رسانم خلق را

2. در بیابان طلب سنگ نشانم خلق را

3. سینه بی کینه ای دارم که چون زنبور شهد

4. می شود شیرین دهان از کسر شانم خلق را

5. می کنند از من تهی پهلو چو تیغ آبدار

6. گر چه از طبع روان، آب روانم خلق را

7. این گرانجانان سزاوار سبکباری نیند

8. ورنه از یک ناله از خود می رهانم خلق را

9. نیست از یوسف به جز حسرت نصیب مفلسان

10. از بهای خویش بر خاطر گرانم خلق را

11. چون شراب تلخ، صائب نیست بی کیفیتی

12. حرف تلخی کز نصیحت می چشانم خلق را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
* مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
شعر کامل
سعدی
* در قمار عشق آخر، باختم دل و دین را
* وازدم در این بازی، عقل مصلحت بین را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود
* که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ