لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 14

1. می توان در زلف او دیدن دل بی تاب را

2. پرده پوشی چون کند شب گوهر شب تاب را

3. غیرت طاق دلاویز خم ابروی او

4. همچو ناخن می خراشد سینه محراب را

5. دیده حسرت عنان عمر نتواند گرفت

6. هیچ دامی مانع از جولان نگردد آب را

7. چون عنانداری کنم دل را، که چشم شوخ او

8. شهپر پرواز می گردد دل بی تاب را

9. در لباس عاریت چون ابر آرامش مجو

10. برق زیر پوست باشد جامه سنجاب را

11. خاکیان را بحر رحمت می کند روشنگری

12. موجه دریاست صیقل، ظلمت سیلاب را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نخل ترت در پیرهن چون نیکشر شد پرشکن
* محکم مبند ای سیمتن بند قبا را بیش از این
شعر کامل
محتشم کاشانی
* در پای تو تا زلف چلیپای تو افتاد
* بس دل که از این سلسله در پای تو افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* سرو من برخاست، از قدش قیامت شد پدید
* غیر آن قامت که من دیدم قیامت را که دید؟
شعر کامل
هلالی جغتایی