صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1429

1. کار سرجوش کند درد ایاغی که مراست

2. پر طاوس بود پای چراغی که مراست

3. نکند شبنم گل ریگ روان را سیراب

4. تر نگردد ز می ناب دماغی که مراست

5. خانه خلق اگر از روزنه روشن گردد

6. دل سیه می شود از روزن داغی که مراست

7. نیست محتاج به شمع دگران خانه من

8. هم ز سرگرمی خویش است چراغی که مراست

9. نیست چون لاله مرا چشم به دست دگران

10. می برون آورد از خویش ایاغی که مراست

11. قسمت خال ز کنج دهن خوبان نیست

12. صائب از روی زمین کنج فراغی که مراست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون کدو بی‌خبری زین که گلویت بستم
* بستم و می‌کشمت چون ز رسن بگریزی
شعر کامل
مولوی
* خاک شد دیدۀ غمدیدۀ مجنون و هنوز
* چشم جان جانب لیلی نگرانست او را
شعر کامل
جامی
* معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا
* کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا
شعر کامل
مولوی