صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1739

1. گلی که طرح دهد رخ به نوبهار این است

2. لبی که می شکند دیدنش خمار این است

3. بلند بخت نهالی که از خجالت او

4. الف کشد به زمین سرو جویبار این است

5. به چشم دیده وران آفتاب عالمتاب

6. پیاده ای است زمین گیر اگر سوار این است

7. کند ز نشو و نما منع سبزه خط را

8. اگر حلاوت آن لعل آبدار این است

9. جهان به دیده خورشید تار می سازد

10. اگر ترقی آن خط مشکبار این است

11. ز زنگ، آینه آفتاب در خطرست

12. اگر عیار تریهای روزگار این است

13. ز زهد خشک اثر در جهان نخواهد ماند

14. اگر طراوت ایام نوبهار این است

15. قدم ز گوشه عزلت برون منه صائب

16. که چاره دل آشفته روزگار این است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تنی زنده دل، خفته در زیر گل
* به از عالمی زندهٔ مرده دل
شعر کامل
سعدی
* بسر سر بالین من هر شب خیال زلف او
* دسته دسته سنبل خواب پریشان آورد
شعر کامل
صائب تبریزی
* همان بهتر که لیلی در بیابان جلوه گر باشد
* ندارد تنگنای شهر، تاب حسن صحرایی
شعر کامل
صائب تبریزی