لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1740

1. خوشا دلی که نمکسود از ملاحت اوست

2. کباب آتش بی زینهار طلعت اوست

3. به سر دهند عزیزان گلستانش جای

4. چو سایه هر که گرفتار نخل قامت اوست

5. سری کز افسر خورشید می ستاند باج

6. همان سرشت که در وی هوای خدمت اوست

7. دهان شیر بود امن تر ز ناف غزال

8. مرا که جوشن داودی از حمایت اوست

9. چه نسبت است به صبح آن بیاض گردن را؟

10. که فرد باطلی از دفتر صباحت اوست

11. کسی است عاشق صادق چو صبح در آفاق

12. که صرف آه کند یک دو دم که قسمت اوست

13. اگر ترا نظر موشکاف، احول نیست

14. نظام عالم کثرت دلیل وحدت اوست

15. زمین سوخته را ابر می کند سرسبز

16. امید نامه صائب به ابر رحمت اوست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
* حالتی رفت که محراب به فریاد آمد
شعر کامل
حافظ
* مریض عشق تو را حاجتی به عیسی نیست
* که کس نمی کند این درد را دوا جز تو
شعر کامل
فروغی بسطامی
* صفای باده روشن ز جوش سینه اوست
* تو چاره ساز خودی آسمان چه خواهد کرد؟
شعر کامل
رهی معیری