صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1827

1. مرا که داغ و کبابم چه دوزخ و چه بهشت

2. مرا که مست و خرابم چه کعبه و چه کنشت

3. نخست پیر خرابات چون قلم قط زد

4. برات روزی ما بر لب پیاله نوشت

5. به آب شور مرا کعبه کی فریب دهد؟

6. که مشربم شده خوگر به آب تلخ کنشت

7. به کلک قاعده دانی شکستگی مرساد

8. که توبه نامه ما با خط شکسته نوشت!

9. هزار بوسه سیراب می توان کردن

10. لب پیاله گر افتد به دست ما لب کشت

11. مرا که واله آن چاک سینه ام صائب

12. کجا گشاده شود دل ز کوچه باغ بهشت؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو خورشیدست پیدا راز عشق از سینه عاشق
* نباشد نامه پیچیده، صحرای قیامت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* آیینه‌ای طلب کن تا روی خود ببینی
* وز حسن خود بماند انگشت در دهانت
شعر کامل
سعدی
* با غم ایوب نیست رنج مرا نسبتی
* صبرم ازو کم‌ترست، دردم ازو بیش‌تر
شعر کامل
هلالی جغتایی