لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1913

1. شاخی که چار فصل پر از میوه و گل است

2. دست ز کار رفته اهل توکل است

3. چون عاشقی کند به دل جمع عندلیب؟

4. در گلشنی که غنچه پریشانتر از گل است

5. نقش مراد دیده جوهرشناس ماست

6. چین جبین که جوهر تیغ تغافل است

7. زان خال عنبرین نتوان سرسری گذشت

8. هر نقطه زین صحیفه محل تأمل است

9. صائب درین زمانه نمکدان عشق را

10. شوری که مانده است همین شور بلبل است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
* بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
شعر کامل
سعدی
* ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون
* نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا
شعر کامل
حافظ
* خاکساری که به خواری به جهان ننگرد او
* بر سرش خاک که از خاک بسی خوارتر است
شعر کامل
عطار