صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2389

1. عیبجو چندان که عیب از ما بدر می آورد

2. غیرت ما زور بر کسب هنر می آورد

3. گر گهر در آتش افتد، به که از قیمت فتد

4. یوسف ما در چه کنعان بسر می آورد

5. دست کوته دار از طول امل کاین شاخسار

6. چون به بار آید پشیمانی ثمر می آورد

7. هر که را چون رشته دور چرخ پیچ و تاب داد

8. سر زجیب گوهر سیراب برمی آورد

9. نخل مومین، میوه خورشید بار آورد و ریخت

10. در چه موسم نخل ما یارب ثمر می آورد؟

11. آب تیغ او عجب دارم نصیب من شود

12. طالعی دارم که از دریا خبر می آورد

13. بخت ما حاضرجوابی از مزاج کوه برد

14. کی جواب نامه ما نامه بر می آورد؟

15. حسن در هر جا که باشد چشم زخمی لازم است

16. سوزن از جیب مسیحا سربدر می آورد

17. صائب از تلخی مذاق عیبجو رد می کند

18. ابر ما گر آب از جوی گهر می آورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در این چمن چو درآید خزان به یغمایی
* رهش به سرو سهی قامت بلند مباد
شعر کامل
حافظ
* درد عشقی کشیده‌ام که مپرس
* زهر هجری چشیده‌ام که مپرس
شعر کامل
حافظ
* اشک خونین نه ز هر آب و گل آید بیرون
* این گل از دامن صحرای دل آید بیرون
شعر کامل
صائب تبریزی