صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2427

1. خط عیان شد تا بساط زلف او برچیده شد

2. فتنه ها بیدار گردد چون علم خوابیده شد

3. سالها دندان خاموشی فشردم بر جگر

4. تا دهانم چون صدف پر گوهر سنجیده شد

5. در دل عشاق بیم بازگشت حشر نیست

6. در بهشت افتاد هر تخمی که آتش دیده شد

7. ریخت چون دندان، امید زندگی بی حاصل است

8. می رسد بازی به آخر مهره چون برچیده شد

9. پنجه تدبیر از کارم سری بیرون نبرد

10. شانه را صدچاک دل زین زلف ماتم دیده شد

11. از سبکسیری، بساط زندگی چون گردباد

12. تا نفس را راست کردم چیده و برچیده شد

13. سازد اسباب توجه را فزون درماندگی

14. چار جانب قبله گردد قبله چون پوشیده شد

15. فتنه دنیا شدن صائب زکوته دیدگی است

16. چشم می پوشد زعالم هر که صاحب دیده شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
* به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را
شعر کامل
حافظ
* مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را
* که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست
شعر کامل
حافظ
* به جان زنده‌دلان سعدیا که ملک وجود
* نیرزد آنکه وجودی ز خود بیازارند
شعر کامل
سعدی