صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2428

1. بس که از سرگرمی فکرم نفس تفسیده شد

2. جوهر تیغ زبانم موی آتش دیده شد

3. از سبک سنگی چو کف با موج بودم همعنان

4. لنگر دریا شدم تا گوهرم سنجیده شد

5. نرم نتوانست کردن آن دل چون سنگ را

6. گرچه خط سرنوشتم محو از آب دیده شد

7. شوق تا نعل مرا در آتش سوزان گذاشت

8. خار صحرای ملامت موی آتش دیده شد

9. تا غبار خط به روی آتشین او نشست

10. چشمه خورشید تابان از نظر پوشیده شد

11. هست بر نقص بصیرت رغبت دنیا دلیل

12. چشم می پوشد زدنیا هر که صاحب دیده شد

13. می فزاید دستگاه طاعت از درماندگی

14. چار جانب قبله گردد قبله چون پوشیده شد

15. آه کز آتش عنانی مد عمرم چون شهاب

16. تا نفس را راست کردم چیده و برچیده شد

17. داشت چون سی پاره بی شیرازه جمعیت مرا

18. شد حواسم جمع تا صحبت زهم پاشیده شد

19. رفت جمعیت زدلها تا بریدی زلف را

20. می شود لشکر پریشان چون علم خوابیده شد

21. روی دل درماندگان را بیشتر باشد به حق

22. شش جهت محراب گردد قبله چون پوشیده شد

23. از غبار خط بجا آمد دل بیتاب من

24. خاک صائب توتیای چشم طوفان دیده شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
* که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست
شعر کامل
حافظ
* چو ماه نو سر از پای تواضع بر نمی دارم
* اگر با آن بزرگی آسمان گیرد رکابم را
شعر کامل
صائب تبریزی
* بیا و اشک مرا چاره کن که همچو حباب
* بروی آب بود منزلی که من دارم
شعر کامل
رهی معیری