لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2507

1. شانه چون بر زلف خود آن عنبرین مو می زند

2. در بیابان داغهای لاله را بو می زند

3. در تپیدنهای دل عاشق ندارد اختیار

4. بال و پر در شیشه دل آن پریرو می زند

5. همچو مژگان هر که را دل می دهد آن چشم مست

6. بی محابا سینه بر شمشیر ابرو می زند

7. سرو را در حلقه آغوش دارد گرچه تنگ

8. نعل وارون همچنان قمری زکوکو می زند

9. عاشقان پنهان نمی سازند داغ عشق را

10. هر که از فرماندهان شد مهر بر رو می زند

11. از نزول آیه رحمت بود در پیچ و تاب

12. هر که زیر تیغ جانان چین بر ابرو می زند

13. از نظر بازان نگردد حسن اگر صائب تمام

14. گرد مجنون حلقه از بهر چه آهو می زند؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چه خوش باغیست باغ زندگانی
* گر ایمن بودی از باد خزانی
شعر کامل
نظامی
* نرگس مست تو راه دل هشیاران زد
* خفته را بین که چسان بر صف بیداران زد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* چو ماه نو سر از پای تواضع بر نمی دارم
* اگر با آن بزرگی آسمان گیرد رکابم را
شعر کامل
صائب تبریزی