صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2607

1. داغ ناسور مرا گر بر دل صحرا نهند

2. از خجالت لاله ها بر کوه پا بالا نهند

3. از لب پیمانه ها خیزد نوای العطش

4. پنبه مغز مرا گر بر سر مینا نهند

5. این عزیزانی که من در مصر دولت دیده ام

6. در ترازو جنس یوسف را به استغنا نهند

7. کشتی جمعی که دارد از توکل بادبان

8. بیشتر در غیر موسم روی در دریا نهند

9. پرتو رویش چنین گر مجلس افروزی کند

10. زود باشد شمعها سر را به جای پا نهند

11. غنچه خسبانی که سر پیچیده اند از روزگار

12. سر چو صائب بر سر زانوی استغنا نهند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
* گدای خاک در دوست پادشاه من است
شعر کامل
حافظ
* خاطری معمور کردن، از دو عالم خوشترست
* گنج را در دامن ویرانه می ریزیم ما!
شعر کامل
صائب تبریزی
* بگذشت مه روزه عید آمد و عید آمد
* بگذشت شب هجران معشوق پدید آمد
شعر کامل
مولوی