لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2699

1. جان بی مغزان به خاک تیره واصل می شود

2. کاروان کف بیابان مرگ ساحل می شود

3. می شودتن، روح تن پرور به اندک فرصتی

4. قطره ناصاف آ خر مهره گل می شود

5. جسم هر کس را فلک چون رشته پیچ و تاب داد

6. عاقبت شیرازه جمعیت دل می شود

7. جامه فتح است آگاهی درین وحشت سرا

8. غوطه در خون می زند صیدی که غافل می شود

9. زیر با منت از بدخویی خلقم که موج

10. واصل دریا ز دست رد ساحل می شود

11. دوستی با ناتوانان مایه روشندلی است

12. موم چون با رشته سازد شمع محفل می شود

13. شبنم از روشن روانی محو شد در آفتاب

14. هر که صائب صاف گردد زود واصل می شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
* که تاب من به جهان طره فلانی داد
شعر کامل
حافظ
* سلطان که خشم گیرد بر بندگان حضرت
* حکمش رسد ولیکن حدی بود جفا را
شعر کامل
سعدی
* عشق از ره تکلیف به دل پا نگذارد
* سیلاب نپرسد که در خانه کدام است
شعر کامل
صائب تبریزی