لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2772

1. زلف او موی سفید نافه را در خون کشید

2. شاخ سنبل را زگلشن موکشان بیرون کشید

3. رتبه من در سیه بختی بلند افتاده است

4. کوکب من نیل بر رخساره گردون کشید

5. تا به چشم خویش دید اشک سبکسیر مرا

6. از خجالت موج پا در دامن جیحون کشید

7. سنگ نااهلان درستی در سراپایم نهشت

8. وقت مجنون خوش که پا در دامن هامون کشید

9. روغن بادام می خواهد ز چشم آهوان

10. خویش را در دامن صحرا ازان مجنون کشید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مهر جمالش از دلِ ویرانه کی شود
* سودای شمع از سیر پروانه کی شود
شعر کامل
جامی
* مریض مصلحت خویش را نمی داند
* به تلخ و شور طبیب زمانه قانع باش
شعر کامل
صائب تبریزی
* صبر طلب می کنند از دل شیدا
* همچو براتی که بر خراب نویسند
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی