صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2772

1. زلف او موی سفید نافه را در خون کشید

2. شاخ سنبل را زگلشن موکشان بیرون کشید

3. رتبه من در سیه بختی بلند افتاده است

4. کوکب من نیل بر رخساره گردون کشید

5. تا به چشم خویش دید اشک سبکسیر مرا

6. از خجالت موج پا در دامن جیحون کشید

7. سنگ نااهلان درستی در سراپایم نهشت

8. وقت مجنون خوش که پا در دامن هامون کشید

9. روغن بادام می خواهد ز چشم آهوان

10. خویش را در دامن صحرا ازان مجنون کشید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بهر جایگه یار درویش باش
* همه رادبا مردم خویش باش
شعر کامل
فردوسی
* آن که ما سرگشته اوییم در دل بوده است
* دوری ما غافلان از قرب منزل بوده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* از چرخ به هر گونه همی‌دار امید
* وز گردش روزگار می‌لرز چو بید
شعر کامل
حافظ