صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2772

1. زلف او موی سفید نافه را در خون کشید

2. شاخ سنبل را زگلشن موکشان بیرون کشید

3. رتبه من در سیه بختی بلند افتاده است

4. کوکب من نیل بر رخساره گردون کشید

5. تا به چشم خویش دید اشک سبکسیر مرا

6. از خجالت موج پا در دامن جیحون کشید

7. سنگ نااهلان درستی در سراپایم نهشت

8. وقت مجنون خوش که پا در دامن هامون کشید

9. روغن بادام می خواهد ز چشم آهوان

10. خویش را در دامن صحرا ازان مجنون کشید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
* زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس
شعر کامل
حافظ
* نیرزد همی زندگانیش مرگ
* درختی که زهر آورد بار و برگ
شعر کامل
فردوسی
* چون طره عنبر شکنش در شکن افتد
* از سنبل تر سلسله برنسترن افتد
شعر کامل
خواجوی کرمانی