لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2772

1. زلف او موی سفید نافه را در خون کشید

2. شاخ سنبل را زگلشن موکشان بیرون کشید

3. رتبه من در سیه بختی بلند افتاده است

4. کوکب من نیل بر رخساره گردون کشید

5. تا به چشم خویش دید اشک سبکسیر مرا

6. از خجالت موج پا در دامن جیحون کشید

7. سنگ نااهلان درستی در سراپایم نهشت

8. وقت مجنون خوش که پا در دامن هامون کشید

9. روغن بادام می خواهد ز چشم آهوان

10. خویش را در دامن صحرا ازان مجنون کشید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر دعای دردمندان مستجاب است ای حبیب
* از خدا هرگز نخواهم خواست جز مرگ رقیب
شعر کامل
هلالی جغتایی
* ای که می خندی چو گل در بوستان بی اختیار
* از گلاب گریه بی اختیار اندیشه کن
شعر کامل
صائب تبریزی
* میگساری که لب و چشم تو بیند، داند
* که چرا از نظرم شکر و بادام افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی