صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2995

1. جنونی کو که آتش در دل پرشورم اندازد؟

2. زعقل مصلحت بین صد بیابان دورم اندازد

3. شدم غافل زشکر سوده الماس، می ترسم

4. که کافر نعمتی در مرهم کافورم اندازد

5. منم آن دانه بی طالع این صحرای خرم را

6. که مورم پیش مرغ و مرغ پیش مورم اندازد

7. زمستی می شمارم بی نمک شور قیامت را

8. نیم صهبا که یک مشت نمک از شورم اندازد

9. قبول خاطر مشکل پسندان چون توانم شد؟

10. که آتش چون سپند از دامن خود دورم اندازد

11. نیم سنگ فلاخن، لیک دارم بخت ناسازی

12. که بر گرد سر هر کس که گردم دورم اندازد

13. به دریای حلاوت غوطه برمی آورم صائب

14. اگر عریان قضا در خانه زنبورم اندازد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دوش در مجلس ما بود زروی دلبر
* طبقی پر زگل وپسته وبادام وشکر
شعر کامل
سیف فرغانی
* جهان‌آفرین تا جهان آفرید
* سواری چو رستم نیامد پدید
شعر کامل
فردوسی
* خبر ما برسانید به مرغان چمن
* که هم آواز شما در قفسی افتادست
شعر کامل
سعدی