صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3366

1. حسن آن روز که آیینه مصفا می کرد

2. عشق در پرده زنگار تماشا می کرد

3. از نفس سوختگی خال لب ساحل شد

4. گوهر ما که تلاش دل دریا می کرد

5. شوق هر چاک که در پرده دل می افکند

6. رخنه ای بود که در گنبد مینا می کرد

7. برق آن حسن جهانسوز به یکدم می سوخت

8. شوق چندان که پر و بال مهیا می کرد

9. سنگ اطفال مرا لنگر بیتابی شد

10. ور نه دیوانه من روی به صحرا می کرد

11. آن که شد گوهر جان دو جهان پامالش

12. کاش یک بار نگاهی به ته پا می کرد

13. هر طرف نافه دل بود که می ریخت به خاک

14. هر گره کز سر زلف تو صبا وا می کرد

15. به تو می داد خط بندگی یوسف را

16. گر ترا دیده یعقوب تماشا می کرد

17. مردم از عشق مراد دو جهان می جستند

18. صائب از عشق همان عشق تمنا می کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* جای شادی نیست زیر این سپهر نیلگون
* خنده در هنگامه ماتم نمی باید زدن
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیستم محتاج کسوت چون فقیران دگر
* همچو به می روید از تن خرقه پشمینه ام
شعر کامل
صائب تبریزی
* به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش
* که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد
شعر کامل
حافظ