صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3367

1. در چمن جلوه گر آن قامت رعنا می کرد

2. ناله فاخته را سرو دو بالا می کرد

3. گر نمی بود تماشای غزالان مانع

4. گرد ما را که درین بادیه پیدا می کرد؟

5. در نظر داشت تماشای خط سبز ترا

6. خال روزی که در آن کنج دهان جا می کرد

7. دل به سررشته عیش دو جهان می پیوست

8. سر اگر در سر آن زلف چلیپا می کرد

9. پیرهن چاک برون آمده بودی امروز

10. تا دگر چشم که را بوی تو بینا می کرد؟

11. هر سر خار مرا نشتر الماسی بود

12. تا سپرداری من آبله پا می کرد

13. تیغ عریان ترا دید و ورق برگرداند

14. آن که دایم ز خدا عمر تمنا می کرد

15. گر نمی شد دل بیتاب من از غیرت آب

16. خشکی شانه چه با زلف چلیپا می کرد

17. داشت تا گوهر من در دل این دریا جای

18. ساحل از آب گهر جلوه دریا می کرد

19. صائب این آن غزل حافظ شیراز که گفت

20. دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* وقت مرگ آمد ز رحمت بر سر بالین من
* تلخ شد کام حسود از مردن شیرین من
شعر کامل
فروغی بسطامی
* فارغی از قدر جوانی که چیست
* تا نشوی پیر ندانی که چیست
شعر کامل
نظامی
* عشق پیری است که ساغر زده‌ایم از کف او
* عقل طفلی است که دانا شده در مکتب ما
شعر کامل
فروغی بسطامی