لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3574

1. می شود آب روان چون به رگ تاک رود

2. صرفه آب در آن است که در خاک رود

3. همه شب گرد دل سوختگان می گردی

4. کس ندیدم که در آتش چو تو بیباک رود

5. گرد گشتیم و بلندست همان پایه ما

6. خاکساری علمی نیست که در خاک رود

7. خشک شد چشمه شمشیر ز سرگرمی من

8. تا ازین شعله آتش چه به فتراک رود

9. چشمه عشق به دریای کرم پیوسته است

10. نظر عشق به هرکس که فتد پاک رود

11. حال مرغان گرفتار چه خواهد بودن؟

12. در مقامی که قفس با دل صد چاک رود

13. حیف و صد حیف که در عالم امکان صائب

14. گوشه ای نیست که کس با دل غمناک رود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مرا به علت بیگانگی ز خویش مران
* که دوستان وفادار بهتر از خویشند
شعر کامل
سعدی
* ضرورتست که آحاد را سری باشد
* وگرنه ملک نگیرد به هیچ روی نظام
شعر کامل
سعدی
* به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
* به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
شعر کامل
حافظ