غزل شمارهٔ 3724
1. اگر چه قامت سرو اعتدال را دارد
2. کجا نزاکت آن نونهال را دارد؟
3. ز رستخیز خزان رنگ را نمی بازد
4. دعای من به دو دست آن نهال را دارد
5. نه شبنمیم که بالین ز برگ گل سازیم
6. سر بریده ما زیر بال را دارد
7. بهار رفت و خزان آب زد بر آتش گل
8. هنوز بلبل ما قیل و قال را دارد
9. هلاک شیوه انصاف می شود صائب
10. همین بس است که او این کمال را دارد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده