صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 378

1. ز دست یکدگر شکرلبان گیرند سنگش را

2. ز شیرینی به حلوا احتیاجی نیست جنگش را

3. به بال عاریت حاشا که تیرش سر فرود آرد

4. سبکدستی که پیکان بال و پر گردد خدنگش را

5. به حرف عاشق بیدل، که پردازد در آن محفل

6. که چون طوطی به گفتار آورد آیینه زنگش را

7. مرا می پرورد در کوهساری عشق سنگین دل

8. که باشد ناز چشم آهوان داغ پلنگش را

9. درین دریا کسی یابد خبر زان گوهر یکتا

10. که داند همچو آغوش صدف کام نهنگش را

11. بیابان قناعت وسعتی دارد که هر موری

12. نمی داند کم از ملک سلیمان چشم تنگش را

13. من دیوانه راسرگشته دارد این طمع صائب

14. که گیرم چون فلاخن در بغل یک بار سنگش را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* این که تو داری قیامتست نه قامت
* وین نه تبسم که معجزست و کرامت
شعر کامل
سعدی
* اظهار عشق را به زبان احتیاج نیست
* چندان که شد نگه به نگه آشنا بس است
شعر کامل
صائب تبریزی
* مگر خود ساقی خود بوده ای ای شاخ گل امشب؟
* که آتش می زند در خار مژگان ارغوان تو
شعر کامل
صائب تبریزی