صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4162

1. گلزار جوش حسن خداداد می زند

2. باغ از شکوفه موج پریزاد می زند

3. خون لاله لاله می چکد از تیغ کوهسار

4. طاوس سر ز بیضه فولاد می زند

5. چون عندلیب هر که قدم در چمن گذاشت

6. بی اختیار بر در فریاد می زند

7. هر لاله ای که سر زند از کوه بیستون

8. ساغر به طاق ابروی فرهاد می زند

9. عاشق به هیچ وجه تسلی نمی شود

10. در وصل عندلیب همان داد می زند

11. صائب به روی خود در غم باز می کند

12. هر کس که خنده بر من ناشاد می زند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مستی سلامت می‌کند پنهان پیامت می‌کند
* آن کو دلش را برده‌ای جان هم غلامت می‌کند
شعر کامل
مولوی
* پرواز من به بال و پر توست، زینهار
* مشکن مرا که می شکنی بال خویش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* خود هنوزت پسته خندان عقیقین نقطه‌ایست
* باش تا گردش قضا پرگار مینایی کشد
شعر کامل
سعدی