صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4171

1. جمعی که در لباس می ناب می کشند

2. دام کتان به چهره مهتاب می کشند

3. آنان که در مقام رضا آرمیده اند

4. خمیازه را به ذوق می ناب می کشند

5. بهر شگون همیشه خراباتیان عشق

6. صندل به طرف جبهه ز سیلاب می کشند

7. بیطاقتان که گریه پی دفع غم کنند

8. صف در نبرد شعله ز سیماب می کشند

9. جمعی که پشتگرم به عشق ازل نیند

10. ناز سمور ومنت سنجاب می کشند

11. زهاد اگر ز توبه خود منفعل نیند

12. خود را چرا به گوشه محراب می کشند

13. جایی رسیده است رطوبت که میکشان

14. دست ودهان خود به هوا آب می کشند

15. صائب فروغ فیض ز هر بی بصر مجوی

16. کاین توتیا به دیده بیخواب می کشند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* یار گندم گون بما گر میل کردی نیم جو
* هر دو عالم پیش چشم ما نمودی یک عدس
شعر کامل
اوحدی
* بود از موی سفید امید بیداری مرا
* بالش پرگشت آن هم بهر خواب غفلتم
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر دادگر باشی و پاک دین
* ز هر کس نیابی به جز آفرین
شعر کامل
فردوسی