لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4917

1. کوته اندیشی که نفرستد به عقبی مال خویش

2. چشم امیدش بود پیوسته در دنبال خویش

3. چون مگس در دامگاه عنکبوتان، کرده ام

4. دست و پا گم ازهجوم رشته آمال خویش

5. خواب راحت می کنم در سایه بال هما

6. تا ز استغنا کشیدم سربه زیربال خویش

7. می شود بر دیده خونبار من عالم سیاه

8. هرگه اندازم نظر برنامه اعمال خویش

9. جوی خون از دیده آیینه می گردد روان

10. پرده بردارم اگر از صورت احوال خویش

11. نیست اظهار جوانی، خجلت بی حاصلی است

12. این که می دارم نهان ازهمنشینان سال خویش

13. داغ می بخشد ثمر گفتار هرجا درد نیست

14. پیش بیدردان مکن اظهار صائب حال خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* صورت یوسف نادیده صفت می‌کردیم
* چون بدیدیم زبان سخن از کار برفت
شعر کامل
سعدی
* زبان گندمین نان مرا پخته است در عالم
* چرا چون خوشه گردن کج به پیش این و آن دارم
شعر کامل
صائب تبریزی
* غافل از مور مشو گرچه سلیمان باشی
* که ز هر ذره به درگاه خدا راه بود
شعر کامل
صائب تبریزی