لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4916

1. جوهر ذاتی نمی خواهد ز کس اکسیر خویش

2. گوهر از گرد یتیمی می کند تعمیر خویش

3. کاسه فغفور رابر فرق خاقان بشکند

4. هرکه را باشد ولی نعمت ز چشم سیر خویش

5. پیچ و تاب بیقراری رشته جان من است

6. می برم چون آب هرجامی روم زنجیر خویش

7. آهوان ناز سگ لیلی به مجنون می کنند

8. عشق در هر جا که باشد می کند تأثیر خویش

9. زخم من از گردخجلت رخنه دیوار شد

10. اینقدر غافل نباشد بود از نخجیر خویش

11. می برد رنگ از رخ یاقوت خون گرم ما

12. رحم کن ای سنگدل برجوهر شمشیر خویش

13. در رکاب سیل نتوانی شدن واصل به بحر

14. تا نشویی دست رغبت صائب از تعمیر خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
* شعری بخوان که با او رطل گران توان زد
شعر کامل
حافظ
* با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجب
* کز گذر تو خاک را مشک ختن نمی‌کند
شعر کامل
حافظ
* تیغش که چون بنفشه کبودی همی نمود
* در حال سرخی بَقَم و ارغوان‌ گرفت
شعر کامل
امیر معزی