صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5324

1. شد جهان پر نور تا دل را مصفا ساختم

2. خاک یوسف زار شد تا سینه را پرداختم

3. تا شدم آواره از دارالامان نیستی

4. تیغ می زد موج گردن هرکجا افراختم

5. چون توانم دور گردان را به یک دیدن شناخت

6. من که با این قرب خود را سالها نشناختم

7. سرمه شد در استخوانم مغز از دود چراغ

8. تا دو چشم سرمه سایش را سخنگو ساختم

9. گوش سنگین سنگ دندان ملامت بوده است

10. رخنه غم بسته شد تا گوش را کر ساختم

11. گردن افرازی سرم را داشت دایم برسنان

12. بدنیامد پیش من تا سر به پیش انداختم

13. از بساط خاک نقشی دلنشین من نشد

14. جز همان نقشی که خود را بی تامل باختم

15. نیست از سیل حوادث بر دلم صائب غبار

16. من که از روی زمین با گوشه دل ساختم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هشیار به هنگامۀ محشر نتوان رفت
* ای کاش که از سایۀ تاکم گذرانند
شعر کامل
حزین لاهیجی
* امروز شهر ما را صد رونق‌ست و جانست
* زیرا که شاه خوبان امروز در میانست
شعر کامل
مولوی
* ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما
* ای درشکسته جام ما ای بردریده دام ما
شعر کامل
مولوی