صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5704

1. مرا که هست به دل کوه آهن از مردم

2. سبک چگونه توانم گذشتن از مردم

3. هزار رنگ گل از خار پای خود چینند

4. جماعتی که نخواهند سوزن از مردم

5. به چار موجه رد و قبول تن در ده

6. ترا که نیست میسر گسستن از مردم

7. تو آن زمان سر عیار پیشگان باشی

8. که خویش را بتوانی ربودن از مردم

9. به چشم بسته گل از خار می توان چیدن

10. به اعتزال توان طرف بستن از مردم

11. اگرنه تیرگی آرد طمع چرا سایل

12. چراغ می طلبد روز روشن از مردم

13. برآورند سر از جیب آسمان صائب

14. جماعتی که کشیدند دامن از مردم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بر آن سرم که ننوشم می و گنه نکنم
* اگر موافق تدبیر من شود تقدیر
شعر کامل
حافظ
* باغبان چو من زین جا بگذرم حرامت باد
* گر به جای من سروی غیر دوست بنشانی
شعر کامل
حافظ
* اول دفتر به نام ایزد دانا
* صانع پروردگار حی توانا
شعر کامل
سعدی