صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6106

1. دل ز کاهش واصل آن یار جانی شد ز من

2. این زمینی از ریاضت آسمانی شد ز من

3. مشت خاری داشتم تا آشیانی داشتم

4. باغها سر تا سر از بی آشیانی شد ز من

5. خانه داری دستگاه عیش بر من تنگ داشت

6. خانه یک شهر از بی خانمانی شد ز من

7. تا چو تاک از دست خود دادم عنان اختیار

8. نخل سرکش زیر دست از خوش عنانی شد ز من

9. ریختم در پیش دریا آبروی خود، ولیک

10. صد صدف سیراب از گوهرفشانی شد ز من

11. چون گل رعنا درون خویش اندودم به خون

12. تا درین بستانسرا رنگ خزانی شد ز من

13. می کنم صائب قضا گر عمر کوتاهی نکرد

14. آنچه فوت از زندگی در شادمانی شد ز من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ضیافتی که در آنجا توانگران باشند
* شکنجه ای است فقیران بی بضاعت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* صد هزاران حیف از آن سرو سهی قامت که بود
* قامتش سرو سهی بالای بستان جهان
شعر کامل
هاتف اصفهانی
* بود از موی سفید امید بیداری مرا
* بالش پرگشت آن هم بهر خواب غفلتم
شعر کامل
صائب تبریزی