صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6806

1. چه ثمر می دهد آن دل که نه آبش کردی؟

2. به کجا می رسد آن پا که به خوابش کردی؟

3. نگهی را که کمند گهر عبرت بود

4. تو ز کوته نظری خرج کتابش کردی

5. خار پیراهن آرام بود عارف را

6. مژه ای را که تو شیرازه خوابش کردی

7. دیده ای را که ازو خوشه گوهر می ریخت

8. آنقدر گریه نکردی که سرابش کردی

9. دل که قندیل حرم بود ز روشن گوهری

10. در خرابات مغان جام شرابش کردی

11. سر آزاده که از مغز خرد بود سمین

12. تو ز غفلت ز هوا پر چو حبابش کردی

13. دل بیدار که شمع سر بالین تو بود

14. تو ز افسانه چو اطفال به خوابش کردی

15. می تلخی که گوارایی ازو می زد موج

16. تو ز ابروی ترش پا به رکابش کردی

17. نفس را کردی از اندیشه فردا فارغ

18. خود حسابانه گر امروز حسابش کردی

19. هر که چون کوزه لب بسته لب از خواهش بست

20. در خرابات مغان پر می نابش کردی

21. دل هر کس که به شوق تو برید از دو جهان

22. بستر از آتش سوزان چو کبابش کردی

23. بود آیینه صد شاهد غیبی صائب

24. دیده ای را که سراپرده خوابش کردی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ای باد خوش که از چمن عشق می‌رسی
* بر من گذر که بوی گلستانم آرزوست
شعر کامل
مولوی
* بر گل خودروی رویت کبروی حسن از اوست
* سبزهٔ سیراب را بنگر چو نیلوفر در آب
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* اندک اندک جمع مستان می‌رسند
* اندک اندک می پرستان می‌رسند
شعر کامل
مولوی