صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 907

1. بهار نغمه تر ساز می کند سیلاب

2. ز شوق کف زدن آغاز می کند سیلاب

3. بود ز وضع جهان های های گریه من

4. ز سنگلاخ فغان ساز می کند سیلاب

5. مجوی در سفر بی خودی مقام از من

6. که در محیط، کمر باز می کند سیلاب

7. شود ز زخم زبان خارخار شوق افزون

8. که خار را پر پرواز می کند سیلاب

9. شود ز زخم زبان خارخار شوق افزون

10. که خار را پر پرواز می کند سیلاب

11. سیاهکاری ما بر امید رحمت اوست

12. ز بحر، آینه پرداز می کند سیلاب

13. نیم ز خانه خرابی حباب وار غمین

14. که از دلم گرهی باز می کند سیلاب

15. من آن شکسته بنایم درین خراب آباد

16. که در خرابی من ناز می کند سیلاب

17. قرار نیست به یک جای بی قراران را

18. که در محیط، سفر ساز می کند سیلاب

19. گذشتن از دل من سرسری، مروت نیست

20. درین خرابه کمر باز می کند سیلاب

21. غبار خجلت از آن است بر رخش صائب

22. که قطع راه به آواز می کند سیلاب


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شد طبیب من بیمار مسیحا نفسی
* تو برو بهر علاج دل بیمار دگر
شعر کامل
وحشی بافقی
* رنگ خون دشمنان بر پیکر شمشیرشان
* راست گویی چون شقایق رسته بر نیلوفرست
شعر کامل
امیر معزی
* تیغ تو کز خون خصم قطره‌چکان آمده
* گلشن فتح تو راست شاخ گل ارغوان
شعر کامل
محتشم کاشانی